സുവിശേഷത്തിന്റെ മഹത്വം ഭാഗം 2

 സുവിശേഷത്തിന്റെ മഹത്വം

📝 യൂഹാനോൻ റമ്പാൻ പിറമാടം ദയറാ

Read Part - 1

Part - 2

സുവിശേഷം മഹത്വമുള്ളതാണ്, കാരണം അത് വിശ്വാസത്താൽ സ്വീകരിക്കപ്പെടുന്നു

"നിങ്ങള്‍ക്കായി സ്വര്‍ഗ്ഗത്തില്‍ സൂക്ഷിച്ചിരിക്കുന്നതും സുവിശേഷത്തിന്‍റെ സത്യവചനം വഴിയായി നിങ്ങള്‍ മുമ്പ് കേട്ടിട്ടുള്ളതുമായ ആ പ്രത്യാശ നിമിത്തം, യേശു മ്ശീഹായില്‍ നിങ്ങള്‍ക്കുള്ള വിശ്വാസത്തേയും എല്ലാ വിശുദ്ധരോടും നിങ്ങള്‍ക്കുള്ള സ്നേഹത്തേയും കുറിച്ച് ഞങ്ങള്‍ കേട്ട നാള്‍ മുതല്‍ എപ്പോഴും നമ്മുടെ കര്‍ത്താവ് യേശുമ്ശീഹായുടെ പിതാവാം ദൈവത്തെ ഞങ്ങള്‍ സ്തോത്രം ചെയ്യുന്നുണ്ട്." (കൊലൊസ്സ്യർ 1:3-4)

കൊലോസ്യൻ സഭയെ കൃപയോടും സമാധാനത്തോടും കൂടി അഭിവാദ്യം ചെയ്തശേഷം, താൻ നിരന്തരം അവർക്കു വേണ്ടി  പ്രാർത്ഥിച്ചതും അവരുടെ രക്ഷയ്ക്കും അതിൻറെ അനുബന്ധ പ്രവൃത്തികൾക്കുമായി ദൈവത്തോട്  നന്ദി പറഞ്ഞതുമായ കാര്യങ്ങൾ  പൗലോസ് പങ്കുവെച്ചു. ഗ്നോസ്റ്റിക്ക് വാദികളുടെ ആരാധനയെ പറ്റിയുള്ള  പഠിപ്പിക്കലുകളെ എങ്ങനെ അഭിമുഖീകരിക്കമെന്നതിനെക്കുറിച്ചുള്ള ഉപദേശം ലഭിക്കാൻ കൊലോസ്യയിലെ എപ്പിസ്‌കോപ്പ ആയിരുന്ന എപ്പഫ്രാസ് പൗലോസിനെ സന്ദർശിച്ചു (വാക്യം 7).  ക്രിസ്തുയേശുവിലുള്ള കൊലോസ്യരുടെ യഥാർത്ഥ വിശ്വാസത്തെക്കുറിച്ച് അവൻ അവിടെ പൗലോസിനോട് പറഞ്ഞു.

ഇത്  സുവിശേഷത്തിന്റെ മഹത്വത്തിന്റെ ആദ്യ വശത്തെ  അടയാളപ്പെടുത്തുന്നു.  ഈ സുവിശേഷം മഹത്വമുള്ളതാണ്, കാരണം അത് ക്രിസ്തുയേശുവിലുള്ള വിശ്വാസത്താൽ സ്വീകരിക്കപ്പെടുന്നു.  രക്ഷയ്ക്കായി പ്രവൃത്തികളുടെ ആവശ്യകത മറ്റെല്ലാ മതവും പഠിപ്പിക്കുന്നിടത്ത്, യഥാർത്ഥത്തിൽ രക്ഷിക്കപ്പെടുമെന്ന യാതൊരു ഉറപ്പുമില്ലാതിരുന്ന ജനത്തിനു കൃപയാലുള്ള വിശ്വാസം നൽകിയ രക്ഷയെ സുവിശേഷം പഠിപ്പിക്കുന്നു (എഫെ. 2: 8–9). അത്  ഈ സന്ദേശത്തെ മഹത്വപ്പെടുത്തുന്നു.

വിശ്വാസം എന്നത് അതിന്റെ വസ്‌തുതയ്‌ക്കു അനുസരിച്ച് ആണ് ശ്രേഷ്ഠമാകുന്നത്.  ഒരു വാഹനം ഓടിക്കാൻ ഡ്രൈവറിലും ഗതാഗത സംവിധാനത്തിലും ഒരു നിശ്ചിത വിശ്വാസം ആവശ്യമാണ്.  ഇതുപോലെ സുവിശേഷം ശ്രേഷ്ഠമാകുന്നതു  പൂർണ വിശ്വസ്തനായ യേശുക്രിസ്തുവിലുള്ള വിശ്വാസം അതിൽ  ഉൾപ്പെടുന്നു എന്നതിനാലാണ്. 

ഒന്ന് ധ്യാനിച്ചു നോക്കുക,  നിങ്ങളെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം  ജീവിതത്തിൽ  യേശുക്രിസ്തുവിൽ വിശ്വസിക്കുക എന്നതിന്റെ അർത്ഥമെന്താണ്?

വിശ്വാസമെന്നത്  സുവിശേഷത്തിലെ വസ്തുതകളിലെ ബുദ്ധിപരമായ വിശ്വാസത്തേക്കാൾ ഉപരിയായ ഒരു അനുഭവം ആണ്, ആയതു,  ക്രിസ്തുവിന്റെ ജനനം,  ജീവിതം, മരണം, കബറടക്കം,  പുനരുത്ഥാനം തുടങ്ങിയവയിലുള്ള  ദൈവിക പദ്ധതിയുടെ പൂർത്തീകരണമാണ്. എന്തുകൊണ്ടെന്നാൽ ശ്ളീഹാ പറയുന്നു, " അതായത്, മ്ശീഹാ, തിരുവെഴുത്തിന്‍ പ്രകാരം നമ്മുടെ പാപങ്ങള്‍ക്കു വേണ്ടി മരിക്കയും സംസ്കരിക്കപ്പെടുകയും തിരുവെഴുത്തിന്‍ പ്രകാരം മൂന്നാം ദിവസം ഉയിര്‍ത്തെഴുന്നേല്‍ക്കുകയും ചെയ്തു." ഈ വിശ്വാസം ദൈവത്തിൽ നിന്നുള്ള ഒരു സമ്മാനമാണ്, അത് മനസ്സിനെ മാത്രമല്ല മനുഷ്യന്റെ ഇച്ഛയെയും ബാധിക്കുന്നു.

1. വിശ്വാസം വിശ്വാസ്യത ഉൾക്കൊള്ളുന്നു.

 ക്രിസ്തുവിലുള്ള വിശ്വാസം എന്നാൽ ക്രിസ്തുവിൽ ഉള്ള  നമ്മുടെ  വിശ്വാസ്യത  രക്ഷയ്ക്ക് പര്യാപ്തമാണ് എന്നുള്ള ഉറപ്പ് ആണ്. ക്രിസ്തു ഇപ്രകാരം പറഞ്ഞു: "അദ്ധ്വാനിച്ച് ക്ഷീണിച്ചവരും ഭാരം വഹിക്കുന്നവരുമേ, നിങ്ങള്‍ എല്ലാവരും എന്‍റെ അടുക്കല്‍ വരുവിന്‍. ഞാന്‍ നിങ്ങളെ ആശ്വസിപ്പിക്കാം. ഞാന്‍ ശാന്തശീലനും വിനീതഹൃദയനുമാകയാല്‍ എന്‍റെ നുകം നിങ്ങളുടെ മേല്‍ വഹിക്കയും എന്നില്‍ നിന്ന് പഠിക്കുകയും ചെയ്യുവിന്‍. നിങ്ങളുടെ ആത്മാക്കള്‍ക്ക് നിങ്ങള്‍ ആശ്വാസം കണ്ടെത്തും. എന്തെന്നാല്‍ എന്‍റെ നുകം സുഖകരവും എന്‍റെ ചുമട് ഭാരം കുറഞ്ഞതുമാകുന്നു. (മത്തായി 11:28-30)

തങ്ങളുടെ രക്ഷ നേടാൻ പരിശ്രമിക്കുന്നതിൽ നിന്ന് ക്ഷീണിതരായ എല്ലാവരെയും ക്രിസ്തു വിളിക്കുകയും അവനിൽ മാത്രം വിശ്രമം കണ്ടെത്തുകയും രക്ഷ നേടുകയും  ചെയ്യുവിനെന്ന് അവൻ അവരോട് പറയുന്നു.  നമ്മുടെ പാപങ്ങളുടെ ശിക്ഷ സ്വയം വഹിച്ചുകൊണ്ട് നമ്മെ  ദൈവത്തിനു  സ്വീകാര്യമാക്കുവാനുള്ളതെല്ലാം  ക്രിസ്തു  ചെയ്തു.  തികഞ്ഞ നീതിമാനും തികഞ്ഞ ശക്തനുമായ ദൈവം എന്ന നിലയിൽ, ലോകത്തിന്റെ മുഴുവൻ പാപങ്ങൾക്കും പരിഹാരം കാണാൻ അവനു മാത്രമേ കഴിയൂ. നമ്മുടെ  രക്ഷയ്ക്കായി നാം അവനിൽ പൂർണ വിശ്വാസമർപ്പിക്കണം. 

യാതൊരു വിധത്തിലുമുള്ള മതപരമായ ബൗദ്ധിക ഉദ്ധീപനത്തെയും  വിശ്വസിക്കരുത്. നാം ക്രിസ്തുവിൽ മാത്രം വിശ്വസിക്കണം.  അവൻ മാത്രം രക്ഷിക്കുന്നു.  യേശു പറഞ്ഞു, “ഞാന്‍ വഴിയും സത്യവും ജീവനുമാകുന്നു. എന്നില്‍ കൂടെ അല്ലാതെ ആരും എന്‍റെ പിതാവിന്‍റെ സന്നിധിയിലേക്കു വരികയില്ല." (യോഹന്നാൻ 14: 6).

2. വിശ്വാസം മാനസാന്തരത്തെ ഉൾക്കൊള്ളുന്നു.

അനുതാപം എന്നാൽ പ്രവർത്തനമാറ്റത്തിന് കാരണമാകുന്ന മനസ്സിന്റെ മാറ്റമാണ് (ലൂക്കാ 8: 8-14; 2 കൊരി. 7: 9–11). പലപ്പോഴും തിരുവെഴുത്തുകളിൽ സുവിശേഷ സന്ദേശം പ്രത്യക്ഷപ്പെടുമ്പോൾ അതിൽ മാനസാന്തരവും ഉൾപ്പെടുന്നു.  അപോസ്തോലപ്രവൃത്തികളിൽ പൗലോസ് സുവിശേഷം പ്രസംഗിച്ചതെങ്ങനെയെന്ന് നോക്കൂ, "ദൈവത്തിങ്കലേക്കുള്ള മാനസാന്തരത്തെയും നമ്മുടെ കര്‍ത്താവേശു മ്ശീഹായിലുള്ള വിശ്വാസത്തെയും, യഹൂദന്മാര്‍ക്കും പുറജാതികള്‍ക്കും ഞാന്‍ സാക്ഷീകരിക്കയും ചെയ്തിരുന്നുവല്ലോ." (പ്ര ക്‌സീസ് 20:21). അവർ മാനസാന്തരത്തോടെ ദൈവത്തിങ്കലേക്കു തിരിയണമെന്നും കർത്താവായ യേശുക്രിസ്തുവിൽ വിശ്വസിക്കണമെന്നും പൗലോസ് പറഞ്ഞു.  വിശ്വാസത്തെയും മാനസാന്തരത്തെയും ഒരേ നാണയത്തിന്റെ രണ്ട് വശങ്ങളായിട്ടാണ് വിശേഷിപ്പിക്കുന്നത്.  ഒരു വ്യക്തി യഥാർത്ഥത്തിൽ ക്രിസ്തുവിൽ വിശ്വസിക്കാൻ, അയാൾ  പാപത്തിൽ നിന്ന് പിന്തിരിയണം.  ക്രിസ്തുവിനെ കർത്താവായി എടുക്കാൻ അവൻ അല്ലെങ്കിൽ അവൾ 'വിഗ്രഹങ്ങളിൽ'  നിന്ന് പിന്തിരിയണം.

 മത്തായി 19: 16–22 വരെയുള്ള ധനികന്റെ കഥയിൽ നാം ഇത് കണ്ടു.  അവൻ ക്രിസ്തുവിനോട് ചോദിച്ചു, "നല്ലവനായ ഗുരോ എനിക്ക് നിത്യജീവനുണ്ടാകുവാന്‍ തക്കവണ്ണം ഞാന്‍ എന്ത് നന്മ ചെയ്യണം?" ക്രിസ്തു പ്രതികരിച്ചു, "നീ പൂര്‍ണ്ണനാകുവാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നുവെങ്കില്‍ നിന്‍റെ വസ്തു വകകള്‍ വിറ്റ് ദരിദ്രര്‍ക്ക് കൊടുക്കുക. നിനക്ക് സ്വര്‍ഗ്ഗത്തില്‍ നിക്ഷേപമുണ്ടാകും. നീ എന്‍റെ പിന്നാലെ വരികയും ചെയ്യുക." ക്രിസ്തു പ്രധാനമായും ധനികനോട് പറയുന്നു, അവൻ ഒരു വിഗ്രഹത്തെ  പിന്തുടരുന്നു, അത് അവന്റെ  സമ്പത്ത് ആണ്.  ക്രിസ്തുവിനെ കർത്താവായി എടുക്കാൻ അവൻ തന്റെ വിഗ്രഹം  ഉപേക്ഷിക്കേണ്ടതുണ്ട്.  ഒരു വ്യക്തി ക്രിസ്തുവിനെ അനുഗമിക്കുന്നതിനായി മാനസാന്തരമുണ്ടാകണം. യഥാർത്ഥ രക്ഷാ വിശ്വാസത്തിൽ മാനസാന്തരവും ഉൾപ്പെടുന്നു.

3. കർത്താവെന്ന നിലയിൽ ക്രിസ്തുവിനോടുള്ള പ്രതിബദ്ധത വിശ്വാസത്തിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു.

 വിശ്വാസം എന്നത് ഒരു  “പ്രതിബദ്ധത” കൂടി ആകുന്നു. ക്രിസ്തു കർത്താവാണെന്ന് ഒരാൾ വെറുതെ വിശ്വസിക്കരുത്, എന്നാൽ ഒരു വ്യക്തി ക്രിസ്തുവിനെ അവന്റെ അല്ലെങ്കിൽ അവളുടെ ജീവിതത്തിന്റെ കർത്താവായി അംഗീകരിക്കണം.  ആരെങ്കിലും തന്റെ പിന്നാലെ വരാൻ ദൃഡനിശ്ചയം ചെയ്താൽ,

ലൂക്കോസ് 14:26 ൽ പറയുന്നത് പ്രകാരം, "എന്‍റെ അടുക്കലേക്ക് വരികയും, തന്‍റെ പിതാവിനെയും മാതാവിനെയും സ്വസഹോദരന്മാരെയും സ്വസഹോദരികളെയും സ്വഭാര്യയെയും, തന്‍റെ മക്കളെയും, തന്നെത്തന്നെയും പരിത്യജിക്കാതിരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവന് എന്‍റെ ശിഷ്യനായിരിപ്പാന്‍ സാദ്ധ്യമല്ല." ക്രിസ്തുവിനോടുള്ള സ്നേഹവുമായി താരതമ്യപ്പെടുത്തുമ്പോൾ ഈ  സ്നേഹം മറ്റുള്ളവയോടുള്ള  വിദ്വേഷത്തിന് സമാനമായിരിക്കണം.  എന്തന്നാൽ, മറ്റെല്ലാത്തിനേക്കാളും ഉപരിയായി ക്രിസ്തുവിനോടുള്ള സ്നേഹം  അവന്റെ കർത്തൃത്വത്തെ പ്രതിയുള്ള പ്രതിബദ്ധതയെ   വിവരിക്കുന്നു.  യഥാർത്ഥത്തിൽ പ്രതിബദ്ധതയോടെ വിശ്വസിക്കുന്നവന്  കർത്താവായി ക്രിസ്തു മാറുന്നു.  ഇനിമേൽ അവനിൽ അവന്റെ കുടുംബത്തിന്റെ ഇച്ഛാശക്തിയോ,  വ്യക്തിപരമായ ഇച്ഛയോ പ്രാധാന്യം അർഹിക്കുന്നില്ല.  എന്നാൽ ദൈവഹിതം മാത്രം അവന്റെ  ജീവിതത്തിലെ വഴികാട്ടിയായി പ്രവർത്തിക്കുന്നു.

കർത്താവ് എന്ന നിലയിൽ ക്രിസ്തുവിനോടുള്ള പ്രതിബദ്ധത  യഥാർഥത്തിൽ തങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിൽ  സ്വീകരിച്ചവർ തങ്ങളുടെ വിശ്വാസം പൂർണമായും ക്രിസ്തുവിൽ വെച്ചിട്ടുണ്ട്. അവരുടെ രക്ഷയ്ക്ക് യേശു  മതിയായവനാണെന്ന് അവർ വിശ്വസിക്കുന്നു.  ക്രിസ്തുവിനെ അനുഗമിക്കുന്നതിനായി അവർ മാനസാന്തരപ്പെട്ടു,  അവരുടെ പാപ ജീവിതത്തിൽ നിന്ന് പിന്തിരിഞ്ഞു.  അതിനർത്ഥം അവർ ക്രിസ്തുവിനോട് പ്രതിജ്ഞാബദ്ധരായി, അവനെ അവരുടെ ജീവിതത്തിന്റെ കർത്താവായി പ്രഖ്യാപിച്ചു.

സഭയിൽ തെറ്റായ വിശ്വാസം തഴച്ചുവളരുന്നതിനാൽ ഇത് പറയേണ്ടത് പ്രധാനമാണ്.  ക്രിസ്തുവിൽ വിശ്വസിക്കുന്ന, എന്നാൽ ജീവിതത്തെ മാറ്റാത്ത, അവന്റെ കർതൃത്വത്തോട് പ്രതിബദ്ധത ഇല്ലാത്ത ഒരു പൈശാചിക വിശ്വാസം യാക്കോബ് ശ്ശ്ളീഹാ തിരിച്ചറിയുന്നു, "ദൈവം ഏകന്‍ എന്ന് നീ വിശ്വസിക്കുന്നു. നല്ലതു തന്നെ. പിശാചുക്കളും അങ്ങനെ വിശ്വസിക്കുന്നുണ്ട് അവര്‍ വിറയ്ക്കുന്നുമുണ്ട്!" (യാക്കോബ് 2:19). മത്തായി 7: 21–23-ൽ ക്രിസ്തു ഈ പ്രതിബദ്ധത കൂടാത്ത വിശ്വാസത്തെക്കുറിച്ച് വിവരിച്ചുകൊണ്ട്,  തന്നെ കർത്താവെന്ന് വിളിച്ചവരും ദൈവഹിതം പാലിക്കാത്തവരുമായ അനേകർ അവസാന നാളുകളിൽ ഉണ്ടായിരിക്കുമെന്ന് അവൻ പറഞ്ഞു. വിധിനാളിൽ ഇത്തരം വിശ്വാസികളോട് അവൻ ഇപ്രകാരം അരുളിച്ചെയ്യുന്നു, "അനീതി ചെയ്യുന്നവരെ, ഒരിക്കലും ഞാന്‍ നിങ്ങളെ അറിഞ്ഞിട്ടില്ല. എന്‍റെ അടുക്കല്‍ നിന്ന് ദൂരെ പോകുവിന്‍" (മത്തായി 7:23)

നമ്മുടെ വിശ്വാസത്തിൽ ക്രിസ്തുവിനെ പൂർണ്ണമായി വിശ്വസിക്കുക, നമ്മുടെ പാപത്തിന്റെ പശ്ചാത്താപം, കർത്താവായി ക്രിസ്തുവിനോട് സമർപ്പിക്കുക. നമ്മുടെ സ്വന്തം വിശ്വാസം ഉറപ്പിക്കുവാൻ മാത്രമല്ല, മറ്റുള്ളവരെ ക്രിസ്തുവിലേക്കു നയിക്കാനും നാം ഇത് മനസ്സിലാക്കണം. എഫെസ്യരുടെ വിശ്വാസത്തിനായി പൗലോസ് ദൈവത്തെ സ്തുതിക്കുന്നു അവനെ മഹത്വപ്പെടുത്തുന്നു, 

കാരണം ഈ വിശ്വാസം ദൈവത്തിൽ നിന്നാണ് വന്നത്,  (എഫെ. 2: 8–9).  അത്തരം വിശ്വാസം ദൈവത്തിൽ നിന്നുള്ള കൃപയാൽ മാത്രമാണ് ലഭിക്കുന്നത് എന്നത് അതിശയകരമാണ്. കൃപ സുവിശേഷത്തിന്റെ കേൾവിയിൽ നിന്നും ലഭിക്കുന്നു. അതിനാൽ സുവിശേഷത്തെ നാം മഹത്വപെടുത്തണം. 

ധ്യാന ചിന്തയ്ക്കായി,  മത്തായി 7: 21–23 ൽ വിവരിച്ചിരിക്കുന്നതുപോലെ ഉള്ള തെറ്റായ കാര്യങ്ങൾ സഭയിലെവിടെങ്കിലും  അനുവദിക്കുന്നുവെന്ന് നിങ്ങൾ കരുതുന്നുണ്ടോ?  എന്തുകൊണ്ട്?  യഥാർത്ഥ സത്യവിശ്വാസം നിങ്ങൾ ആചരിക്കുന്നുവെന്ന് എങ്ങനെ ഉറപ്പാക്കാം?

Read Part - 3