സുവിശേഷത്തിന്റെ മഹത്വം ഭാഗം - 1

 സുവിശേഷത്തിന്റെ മഹത്വം

📝 ബാർ യൂഹാനോൻ റമ്പാൻ, പിറമാടം ദയറാ

Part -1

1:1  ദൈവേഷ്ടത്താല്‍ യേശുമ്ശീഹായുടെ ശ്ലീഹായായ പൌലോസും, സഹോദരന്‍ തീമോത്തെയോസും കൂടി യേശു മ്ശീഹായില്‍ വിശ്വാസികളും വിശുദ്ധ സഹോദരന്മാരുമായി കൊലോസ്യയില്‍ ഉള്ളവര്‍ക്ക് (എഴുതുന്നത്). 

1:2  നമ്മുടെ പിതാവായ ദൈവത്തില്‍നിന്നും സമാധാനവും കൃപയും നിങ്ങളോടു കൂടെ ഉണ്ടായിരിക്കുമാറാകട്ടെ. 

1:3  നിങ്ങള്‍ക്കായി സ്വര്‍ഗ്ഗത്തില്‍ സൂക്ഷിച്ചിരിക്കുന്നതും സുവിശേഷത്തിന്‍റെ സത്യവചനം വഴിയായി നിങ്ങള്‍ മുമ്പ് കേട്ടിട്ടുള്ളതുമായ ആ പ്രത്യാശ നിമിത്തം,

1:4  യേശു മ്ശീഹായില്‍ നിങ്ങള്‍ക്കുള്ള വിശ്വാസത്തേയും എല്ലാ വിശുദ്ധരോടും നിങ്ങള്‍ക്കുള്ള സ്നേഹത്തേയും കുറിച്ച് ഞങ്ങള്‍ കേട്ട നാള്‍ മുതല്‍ എപ്പോഴും നമ്മുടെ കര്‍ത്താവ് യേശുമ്ശീഹായുടെ പിതാവാം ദൈവത്തെ ഞങ്ങള്‍ സ്തോത്രം ചെയ്യുന്നുണ്ട്. 

1:5  നിങ്ങള്‍ക്കുവേണ്ടി ഞങ്ങള്‍ പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. 

1:6  ആ സുവിശേഷം സര്‍വ്വലോകത്തിലുമെന്നപോലെ തന്നെ നിങ്ങളോടും പ്രസംഗിക്കപ്പെട്ടു. സത്യമായും ദൈവത്തിന്‍റെ കൃപയെ നിങ്ങള്‍ കേള്‍ക്കുകയും ഗ്രഹിക്കുകയും ചെയ്ത നാള്‍ മുതല്‍ അത് നിങ്ങളില്‍ വളരുകയും ഫലം നല്‍കുകയും ചെയ്തു കൊണ്ടുമിരിക്കുന്നു. 

1:7  ആയത് നിങ്ങള്‍ക്കു വേണ്ടി മ്ശീഹായുടെ വിശ്വസ്ത ശുശൂഷകനും, ഞങ്ങളുടെ വാത്സല്യമേറും കൂട്ടുകാരനുമായ എപ്പപ്രായില്‍ നിന്നും നിങ്ങള്‍ പഠിച്ചതുപോലെ തന്നെ.

1:8  ആത്മാവിലുള്ള നിങ്ങളുടെ സ്നേഹത്തെക്കുറിച്ച് അയാള്‍ ഞങ്ങളെ അറിയിച്ചിരിക്കുന്നു.  (കൊലോസ്യർ 1: 1-8)

സുവിശേഷത്തെ മഹത്വപ്പെടുത്തുന്നതെന്താണ്? എന്തുകൊണ്ടാണ് വിശ്വാസികൾ സുവിശേഷത്തിൽ നിരന്തരം പ്രശംസിക്കേണ്ടത് ?

ഈ വാക്യത്തിൽ, കൊലോസ്യരുടെ മേലുള്ള ദൈവത്തിന്റെ  രക്ഷാപ്രവർത്തനങ്ങൾക്കായി  പൗലോസ് ശ്ലീഹ ദൈവത്തെ സ്തുതിക്കുകയും മഹത്വപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യുന്നു.

കൊലോസ്യരുടെ  വിശ്വാസത്തിനും സ്നേഹത്തിനും അവൻ ദൈവത്തിന് നന്ദി പറയുന്നു, അത് അവരിൽ ഉണ്ടായത്  സുവിശേഷത്തോടുള്ള പ്രതികരണമെന്ന നിലയിൽ ആയിരുന്നു.  തുടർന്ന് സുവിശേഷം വന്നത് കൊലോസ്യർക്കു  മാത്രമല്ല, ലോകമെമ്പാടും ഉള്ള മനുഷ്യർക്ക് കൂടിയാണ് എന്നതിനാലും അത് അപ്രകാരം ഫലം  കായ്ക്കുന്നതിനാലും പൗലോസ് അഭിമാനിക്കുന്നു. പൗലോസ് സുവിശേഷത്തിന്റെ ഫലമായ എല്ലാ നല്ല  പ്രവർത്തനങ്ങളേയും ഓർത്ത്‌ യേശുമശിഹായുടെ സുവിശേഷത്തെ  മഹത്വപ്പെടുത്തുന്നു.

അതുപോലെ, നാം ഒരിക്കലും സുവിശേഷത്തോടുള്ള വിസ്മയം നഷ്ടപ്പെടുത്തരുത്. അത് അന്ധകാരരാജ്യത്തിൽ നിന്നുള്ള ആളുകളെ പ്രകാശരാജ്യത്തിലേക്ക് വിവർത്തനം ചെയ്യുന്നു (കൊലോ. 1: 12-14). അത് ഏറ്റവും കഠിനമാക്കിയ പാപിയെപോലും  ഏറ്റവും കൃപയുള്ള വിശുദ്ധനാക്കി മാറ്റുന്നു.

നാം നമ്മുടെ കർത്താവിന്റെ  സുവിശേഷത്തിൽ മഹത്വപ്പെടുന്നവരാണോ ? അത് ലഭിച്ചതിൽ നാം അവനെ മഹത്വപ്പെടുത്തുന്നുണ്ടോ? മറ്റുള്ളവർ അത് സ്വീകരിക്കുന്നതിൽ നാം മഹത്വപ്പെടുന്നുണ്ടോ?

നമ്മുടെ രക്ഷയുടെ അടിസ്ഥാനവും,  നിർണായകവുമായ  സുവിശേഷത്തിലും അതിന്റെ നേട്ടങ്ങളിലും ഉള്ള സന്തോഷം നമ്മുടെ ഹൃദയത്തിൽ നിന്നും  ചിലപ്പോൾ എങ്കിലും  എളുപ്പത്തിൽ നഷ്ടപ്പെടാറുണ്ട്. ദാവീദ്‌ തന്നെ ഇത്‌ അനുഭവിച്ചു. അവൻ പറഞ്ഞു, “എന്റെ രക്ഷയുടെ സന്തോഷം എനിക്കു തിരികെ നൽകേണമേ” (സങ്കീ. 51:12). ഇത് നാം സുവിശേഷത്തിന്റെ മൂല്യങ്ങൾ നമ്മുടെ ജീവിതത്തിൽ ഉണ്ടോ എന്ന് നിരന്തരം പരിശോധന നടത്താത്തത്  മൂലം സംഭവിക്കുന്നു.  സുവിശേഷത്തിലെ കാര്യങ്ങൾ പരിശോധിക്കാൻ സ്വർഗത്തിൽ ദൂതന്മാർ നിരന്തരം ആഗ്രഹിക്കുന്നുവെന്ന് പത്രോസ് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. (1 പത്രോസ് 1:12).

മിക്കപ്പോഴും ക്രിസ്ത്യാനികൾക്ക് സുവിശേഷത്തിൽ സന്തോഷവും വിസ്മയവും നഷ്ടപ്പെടുന്നു. ഇത് കേവലം തങ്ങളുടെ മതത്തിന്റെ  ഒരു പ്രമാണം മാത്രം ആയി നമ്മൾ ഇതിനെ കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നു.  ഇത് ഓരോ  വിശ്വാസിയും  രക്ഷിക്കപ്പെടേണ്ടതിനും  പങ്കിടേണ്ടതിനുമായ ഒന്നായി ഉൾക്കൊള്ളാൻ നമുക്ക് കഴിയുന്നില്ല.  ആയതിനാൽ,  വിശ്വാസികൾ വീണ്ടും വീണ്ടും സുവിശേഷം കേൾക്കേണ്ടതുണ്ട്. സുവിശേഷം നിരന്തരം നമ്മെ രൂപാന്തരപ്പെടുത്തുകയും സന്തോഷം നൽകുകയും വേണം. “നാം മറക്കാൻ സാധ്യതയുള്ളതിനാൽ നാം ദിവസവും നമ്മോട് സുവിശേഷം പ്രസംഗിക്കണം” എന്ന്  പറയപ്പെടുന്നു.

പൗലോസ് ശ്ളീഹാ  കൊലോസ്യർക്ക് ലേഖനം  എഴുതിയകാലത്ത്  ആ  സഭയ്ക്ക് സുവിശേഷത്തിന്റെ മഹത്വം നഷ്ടപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു. രക്ഷയ്ക്ക് മാത്രമല്ല, ദൈനംദിന ജീവിതത്തിലും ഉള്ള  സുവിശേഷത്തിന്റെ പ്രാധാന്യം അവർ മറന്നു തുടങ്ങിയിരുന്നു.  തന്മൂലം, കൊലോസ്യ സഭയിൽ പ്രവേശിച്ച ഒരു ജ്ഞാനവാദ ആരാധനയുടെ വഞ്ചനയ്ക്ക് അവർ ഇരയായിത്തീർന്നു. ജ്ഞാനവാദക്കാർ  വിശുദ്ധ സുവിശേഷത്തിന്റെ കാതലായ ക്രിസ്തുവിനെ ആക്രമിച്ചു. യേശുക്രിസ്തു  രക്ഷയ്ക്ക് പര്യാപ്തമല്ലെന്നും കൊലോസ്യർക്ക് രക്ഷയ്ക്കു  കൂടുതൽ ആയി ചില പുതിയ ആത്മീയ പരിജ്ഞാനം ആവശ്യമാണെന്നും അവർ പഠിപ്പിച്ചു.

ഈ ജ്ഞാനവാദ വേദവിപരീതം വളരെ തത്വങ്ങൾ  സമന്വയിപ്പിച്ചതായിരുന്നു, അതിനർത്ഥം അതിൽ യഹൂദമതം, ഗ്രീക്ക് തത്ത്വചിന്ത, മിസ്റ്റിസിസം, ക്രിസ്തീയ വിരുദ്ധ സന്യാസം എന്നിവ ഉൾപ്പെടുന്നു (കൊലോ. 2: 16–23). രക്ഷ നേടാൻ ഉയർന്നതലത്തിലുള്ള ചില  ആന്തരീക അനുഭവങ്ങൾ  ആവശ്യമാണെന്നും ക്രിസ്തുവും സുവിശേഷവും ആയതിനു  പര്യാപ്തമല്ലെന്നും അവർ  കൊലോസ്യ സഭയിലെ വിശ്വാസികളെ പഠിപ്പിച്ചു.

ഇതേ  അനുഭവം സഭാ ചരിത്രത്തിലുടനീളം സംഭവിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു.  പരിശുദ്ധ സഭയ്ക്കും വ്യക്തിപരമായി  വിശ്വാസികൾക്കും സുവിശേഷത്തെക്കുറിച്ചുള്ള മാലാഖമാരുടെ  വിസ്മയം (1 പത്രോസ് 1:12)  നഷ്ടപ്പെടുമ്പോൾ, ശത്രുവിന് സുവിശേഷത്തെ ആക്രമിക്കാനും അപകീർത്തിപ്പെടുത്താനുമുള്ള വാതിൽ തുറക്കപ്പെടുന്നു.  കൊള്ളയടിക്കാനോ എന്തെങ്കിലും നഷ്ടപ്പെടാനോ ഉള്ള ഏറ്റവും എളുപ്പ മാർഗം അത് നിസ്സാരമായി എടുക്കുക അല്ലെങ്കിൽ അത് എത്ര പ്രധാനമാണെന്ന് മറക്കുക എന്നതാണ്. ഇത് മൂലം അപകടം സംഭവിക്കുന്നത് വിവാഹങ്ങൾ, കുടുംബ ബന്ധങ്ങൾ, തീർച്ചയായും നമ്മുടെ സത്യവിശ്വാസം എന്നിവയിലാണ്. ഇവ എത്ര പ്രധാനമാണെന്ന് നാം മറന്നുകഴിഞ്ഞാൽ, നമ്മുടെ നിധി കവർന്നെടുക്കാമെന്ന പ്രതീക്ഷയിൽ ശത്രുക്കൾ നമ്മെ ആക്രമിക്കുന്നു. എബ്രായ ലേഖനത്തിൽ ശ്ശ്ളീഹാ ഇതിനെക്കുറിച്ച് സുവിശേഷത്തിലൂടെ മുന്നറിയിപ്പ് നൽകുന്നു. എബ്രായർ 2: 3-ൽ അദ്ദേഹം പറയുന്നു: “ഇത്രയും വലിയ രക്ഷയെ അവഗണിച്ചാൽ നാം എങ്ങനെ രക്ഷപ്പെടും?

അതിനാൽ, കൊലോസ്യ  സഭയ്ക്കുള്ളിൽ സുവിശേഷത്തിന്റെ മഹത്വവും അതിശയവും പുനസ്ഥാപിക്കാൻ പൗലോസ് ശ്രമിച്ചു. അവന്റെ ഉപദേശം കൊലോസ്യർക്കു  സുവിശേഷത്തെ കാത്തുസൂക്ഷിക്കുവാൻ  സഹായിക്കുന്നു. മാത്രമല്ല,  ഇക്കാലത്തു നമ്മുടെ സഭയിലും സുവിശേഷത്തെ കാത്തുസൂക്ഷിക്കാൻ ഈ ലേഖനം സഹായിക്കുന്നു.   സുവിശേഷത്തിന്റെ മഹത്വവും അതിശയവും നിങ്ങൾക്ക് നഷ്ടപ്പെട്ടോ? സുവിശേഷത്തെ ഇത്ര മഹത്വപ്പെടുത്തുന്നതെന്താണ്? അപ്പോസ്തലനായ പരി. പൗലോസ്  നന്ദിയും ആരാധനയും നൽകിയ സുവിശേഷത്തിന്റെ പ്രവർത്തനമെന്താണ്? 

Read Part - 2

Read Part - 3