*ദൈവത്തിന്റെ മനുഷ്യനുള്ള സ്വഭാവഗുണങ്ങൾ (1 തിമോത്തി 6: 11-16*
(ബാർ യൂഹാനോൻ റമ്പാൻ, പിറമാടം ദയറാ)
*PART - 4*
*E) ദൈവത്തിന്റെ മനുഷ്യൻ ദൈവത്തെ അടുത്തറിയുന്നു.*
അനേക സാക്ഷികളുടെ മുമ്പില് വച്ച് ഉത്തമ സമ്മതം നീ നല്കുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ടല്ലോ. സകലത്തെയും ജീവിപ്പിക്കുന്ന ദൈവത്തെയും പൊന്തിയോസ് പീലാത്തോസിന്റെ മുമ്പില് നല്ല സാക്ഷ്യം നല്കിയ യേശു മ്ശീഹായെയും സാക്ഷിയാക്കിക്കൊണ്ടും ഞാന് പറയുന്നു: നമ്മുടെ കര്ത്താവേശു മ്ശിഹായുടെ പ്രത്യക്ഷത വരെയും, നീ ഈ കല്പന കളങ്കം കൂടാതെ കാത്തുകൊള്ളണം. താന് മാത്രം സ്തുത്യനും, ബലവാനും, രാജാക്കന്മാരുടെ രാജാവും, കര്ത്താക്കന്മാര്ക്ക് കര്ത്താവും ആയിരിക്കുന്നവനും താന് മാത്രം അക്ഷയനും, ആര്ക്കും തന്നോടടുക്കാന് സാദ്ധ്യമല്ലാത്ത പ്രകാശത്തില് വാസം ചെയ്യുന്നവനും, മനുഷ്യരിലാരും തന്നെ കണ്ടിട്ടില്ലാത്തവനും, തന്നെക്കാണാന് സാദ്ധ്യമല്ലാത്തവനുമായ ദൈവം തക്കകാലത്ത് അവനെ (മ്ശീഹായെ) കാണിപ്പാനിരിക്കുന്നു. ആ ദൈവത്തിന് എന്നെന്നേക്കും ബഹുമാനവും അധികാരവും ഉണ്ടായിരിക്കട്ടെ ആമീന്. (1 തിമൊഥെയൊസ് 6:13 - 16)
അവസാനമായി, ദൈവപുരുഷന്റെ ഏറ്റവും വലിയ പ്രചോദനാത്മക ഘടകം ആയ ദൈവത്തിന്റെ സ്വഭാവം
പൗലോസ് വിവരിക്കുന്നു. ദൈവപുരുഷൻ എത്ര കൂടുതൽ ദൈവത്തെ അറിയുന്നുവോ, അത്രയും ദൈവത്തിന് അവനെ തന്റെ രാജ്യത്തിനായി ഉപയോഗിക്കാൻ കഴിയും. പൗലോസ് തന്റെ ശിക്ഷ്യൻ തിമൊഥെയൊസിനു കൊടുക്കുന്ന സന്ദേശം വളരെ വ്യക്തമാണ്: "നിങ്ങളുടെ വിളി വളരെ വലുതാണെങ്കിലും, നിങ്ങളെ വിളിക്കുന്ന ദൈവം അതിലും വലുതാണ്, അത് ചെയ്യാൻ അവൻ നിങ്ങളെ പ്രാപ്തനാക്കും." താൻ തിമൊഥെയൊസിനെ വിശ്വസ്തതയിലേക്ക് നയിക്കേണ്ടതിനു, ദൈവസാന്നിധ്യത്തെയും സ്വഭാവത്തെയും അടിസ്ഥാനമാക്കി അവനെ ഉൽസാഹപ്പെടുത്തുന്നു.
ദൈവം മോശെയെ വിളിച്ചതും ഇതുപോലെ തന്നെയായിരുന്നു. ഇസ്രായേലിനെ മോചിപ്പിക്കാൻ അവൻ മോശെയെ വിളിച്ചു, പക്ഷേ മോശെ സംസാരത്തിൽ മന്ദഗതിയിലാണെന്ന് പ്രഖ്യാപിച്ചു. മറുപടിയായി, “ആരാണ് നാവ് ഉണ്ടാക്കിയത്?” എന്ന് ദൈവം ചോദിച്ചു. ദൈവത്തിന്റെ മഹത്വത്തെക്കുറിച്ചുള്ള അറിവിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ വിശ്വസ്തനായിരിക്കാൻ മോശയെ ദൈവം വിളിച്ചു. ദൈവത്തിന്റെ ഓരോ പുരുഷനും സ്ത്രീക്കും ഇത് ബാധകമാണ്. അവർ ദൈവത്തെ എത്രത്തോളം അറിയുന്നുവോ അത്രത്തോളം വിശ്വസ്തരായിരിക്കാൻ അവരെ അത് പ്രേരിപ്പിക്കും. നമ്മുടെ പ്രത്യാശ നമ്മെ വിളിക്കുന്നവന്റെ സ്വഭാവത്തിലായിരിക്കണം.
ദൈവത്തിന്റെ ഈ പ്രത്യേകതകൾ നാം പരിഗണിക്കുമ്പോൾ, അത് വിശ്വസ്തരായിരിക്കാൻ നമ്മെ വെല്ലുവിളിക്കുകയും, ആയതിനു വേണ്ടി നമ്മെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. എഫെസ്യർ 3:20 ൽ പറയുന്ന പ്രകാരം, "നമ്മില് പ്രവര്ത്തിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന തന്റെ ശക്തിയ്ക്കനുസരണമായി നാം ചോദിക്കുന്നതിലും വിചാരിക്കുന്നതിലും അപ്പുറമായി സര്വ്വവും നമുക്കു ചെയ്തു തരുവാന് കഴിവുള്ളവനായ" ദൈവത്തിനു നമുക്ക് ഒരിക്കലും ചോദിക്കുന്നതിലും കണക്കാക്കാത്തതിലും കൂടുതൽ ചെയ്തു തരുവാൻ സാധിക്കും.
നമുക്ക് ധ്യാനിക്കാം! തിമൊഥെയൊസിനെ പ്രചോദിപ്പിക്കുന്നതിനായി ദൈവത്തിന്റെ ഏത് ഗുണവിശേഷങ്ങളിൽ ആണ് പൗലോസ് ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നത്?
▪ദൈവം സർവ്വജ്ഞാനി
“സകലത്തെയും ജീവിപ്പിക്കുന്ന ദൈവത്തിന്റെ ”(വാക്യം 13)മുന്നിൽ വിശ്വസ്തനായിരിക്കാൻ ദൈവത്തിന്റെ സർവജ്ഞാനം നമ്മെ വിളിക്കുന്നു. അവന് നമ്മുടെ എല്ലാം അറിയാം, അവൻ നമ്മെ കാണുന്നു. എബ്രായർ 4:13 പറയുന്നു, “ ഇതിന്റെ മുമ്പില് നിന്നും ഒരു സൃഷ്ടിയും മറഞ്ഞിരിക്കുന്നില്ല. എന്നല്ല, തന്റെ കണ്ണുകള്ക്ക് മുമ്പില് സര്വ്വവും നഗ്നമായും പ്രത്യക്ഷമായും ഇരിക്കുന്നു. അവനോട് നാം ഉത്തരം ബോധിപ്പിക്കണം." ദൈവം നമ്മുടെ ഹൃദയങ്ങളടക്കം എല്ലാം കാണുന്നു. വ്യർത്ഥമായ ഓരോ വാക്കിനും അവസാന നാളുകളിൽ മനുഷ്യൻ കണക്ക് നൽകേണ്ടി വരുമെന്ന് ക്രിസ്തു പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് (മത്താ 12:36). അവന്റെ സർവജ്ഞാനം നമ്മെ വെല്ലുവിളിക്കുകയും പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നുണ്ട്. പ്രത്യേകിച്ചും, നാം നേരിടുന്ന അനീതികളും അവൻ കാണുന്നുണ്ട്, കാരണം അവനാണ് ദൈവം.
▪ദൈവം സർവ്വശക്തൻ
ദൈവം “എല്ലാത്തിനും ജീവൻ നൽകുന്നു” (വാക്യം 13). ഇത് ലോകത്തിന്റെ സൃഷ്ടികർമ്മത്തെ ഉദ്ദേശിച്ചു കൊണ്ടാണ് പൗലോസ് പറയുന്നത്, മാത്രമല്ല, ഈ സന്ദർഭത്തിൽ, മരിച്ചവരെ ഉയിർപ്പിക്കാനുള്ള ദൈവത്തിന്റെ ശക്തിയിലും ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിച്ചായിരിക്കാം ഇങ്ങനെ പറയുന്നത്. പീലാത്തോസിനു മുമ്പായി ക്രിസ്തു നല്ല കുറ്റസമ്മതം നൽകിയതെങ്ങനെയെന്ന് പൗലോസ് വിവരിക്കുന്നു. തീർച്ചയായും, ഇത് തിമൊഥെയൊസ് അറിയുവാനും ശക്തിപ്പെടുവാനുമായിരുന്നു. കാരണം, തിമൊഥെയൊസിനെ കൊല്ലുമെന്ന് ദുഷ്ടന്മാർ ഭീഷണിപ്പെടുത്തിയിരുന്നെങ്കിൽ, ദൈവം ക്രിസ്തുവിനോടുള്ളതുപോലെ അവനെ മരണത്തിൽ നിന്ന് രക്ഷിക്കാനോ അല്ലെങ്കിൽ മരിച്ചാൽ ആത്യന്തികമായി അവനെ ഉയിർപ്പിക്കാനോ കഴിയുന്നവനാണ് എന്ന് ബോധ്യം ഉണ്ടാകേണ്ടിയിരുന്നു. നമ്മുടെ ദൈവം എല്ലാത്തിനും ജീവൻ നൽകുന്നു - അവൻ സർവ്വശക്തനായ ദൈവം ആകുന്നു.
▪ദൈവം സ്ഥിരോത്സാഹിയായവൻ
പൊന്തിയസ് പീലാത്തോസിനു മുമ്പുള്ള ക്രിസ്തുവിന്റെ നല്ല സാക്ഷ്യത്തെക്കുറിച്ച് പൗലോസ് വിവരിച്ചിട്ട്, അതുപോലെ, കഷ്ടപ്പാടുകളിലൂടെ പോലും തന്റെ വിളിയോട് വിശ്വസ്തനായിരിക്കാൻ യേശുവിന്റെ കഷ്ടതയിലും ഉള്ള സ്ഥിരോൽസാഹം തിമൊഥെയൊസിനെ വെല്ലുവിളിക്കുന്നുണ്ട് എന്ന് ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്നു. ക്രിസ്തു പരിഹാസവും വേദനയും സഹിച്ചു. അവൻ ലജ്ജിക്കുകയോ, കഷ്ടത ഉപേക്ഷിക്കുകയോ, മടുത്തുപോകുകയോ ചെയ്തില്ല. കഠിനമായ പരീക്ഷണത്തിനിടയിലും അവൻ ദൈവത്തിനു സാക്ഷ്യം വഹിച്ചു. തിമോത്തിയോസിനു അൽപ്പം ഭയവും സങ്കോചവും ഉള്ളതിനാൽ ഇത് കേൾക്കേണ്ടതുണ്ടെന്നതിൽ സംശയമില്ല. നമുക്ക് പ്രോത്സാഹനവും മാതൃകയും നൽകാൻ ക്രിസ്തു നമ്മുടെ മുമ്പിൽ സ്ഥിരോത്സാഹിയായി നടന്നു. കഷ്ടപ്പെടുന്ന ക്രിസ്ത്യാനികളെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നതിന് എബ്രായ പുസ്തകത്തിൽ പൗലോസ് ക്രിസ്തുവിന്റെ സ്ഥിരോത്സാഹവും ഉപയോഗിക്കുന്നുണ്ട്. എബ്രായർ 12: 2-5ൽ അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു: "നമ്മുടെ വിശ്വാസനായകനും നമ്മുടെ വിശ്വാസത്തെ പൂര്ത്തീകരിക്കുന്നവനുമായ യേശുവിനെ നാം നോക്കണം. താന് തനിക്കുണ്ടായിരുന്ന സന്തോഷത്തിനു പകരം ക്രൂശ് സഹിച്ചു. അവന് അവമാനത്തെ നിസ്സാരമായിക്കരുതി. ദൈവത്തിന്റെ സിംഹാസനത്തിന്റെ വലതു ഭാഗത്ത് താന് ഇരിക്കുകയും ചെയ്തു. തങ്ങള്ക്കുതന്നെ ശത്രുക്കളായിത്തീര്ന്ന പാപികളില് നിന്നും താന് എത്രയേറെ സഹിച്ചു, എന്ന് നിങ്ങള് കാണുവിന്.
അത് നിങ്ങള്ക്കു മടുപ്പു തോന്നാതിരിക്കുവാനും, നിങ്ങളുടെ മനസ്സു ക്ഷീണിച്ചു പോകാതിരിക്കുവാനും തന്നെ. പാപത്തിനെതിരായുള്ള പോരാട്ടത്തില് നിങ്ങള് രക്തത്തോളം ഇതുവരെ എത്തിയിട്ടില്ല. എന്റെ മകനേ, കര്ത്താവിന്റെ ശിക്ഷയെ നീ നിരസിക്കരുത്. അവനാല് നീ ശാസിക്കപ്പെടുമ്പോള് നിന്റെ മനസ്സ് ക്ഷീണിക്കുകയുമരുത്."
എബ്രായരെപ്പോലെ, നമ്മുടെ വഴികാട്ടിയും രക്ഷകനുമായ ക്രിസ്തുവിലേക്ക് നാം സ്ഥിരോത്സാഹത്തോടെ ശ്രദ്ധിക്കണം. ഈ സ്ഥിരോൽസാഹം, നാം കഷ്ടത സഹിക്കുമ്പോൾ ക്ഷീണിതരാകാതിരിക്കുവാനും, ഹൃദയശുദ്ധി നഷ്ടപ്പെടാതിരിക്കാനും നമ്മെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കും.
▪ദൈവം രണ്ടാമതും വരുന്നവൻ
14-ാം വാക്യത്തിൽ പ പൗലോസ് എന്ത് കൽപ്പനയെപറ്റിയാണ് സംസാരിക്കുന്നത്?
അദ്ദേഹം പറയുന്നു, “നമ്മുടെ കര്ത്താവേശു മ്ശിഹായുടെ പ്രത്യക്ഷത വരെയും, നീ ഈ കല്പന കളങ്കം കൂടാതെ കാത്തുകൊള്ളണം." തന്റെ മുഴുവൻ ലേഖനത്തിലും ഉള്ള നിർദേശങ്ങളോട് വിശ്വസ്തനായിരിക്കാനുള്ള പൗലോസിന്റെ ഉദ്ബോധനത്തെ ഇത് പരാമർശിക്കുന്നു. മറ്റുചിലർ വിശ്വസിക്കുന്നത് തിമൊഥെയൊസ് തന്റെ വിളിയിലേക്കോ അല്ലെങ്കിൽ മുഴുവൻ തിരുവെഴുത്തുകളിലേക്കോ വിശ്വസ്തൻ ആയിരിക്കണം എന്നുള്ളതിനേയാണ്. ഏതുവിധേനയും, “തെറ്റോ പരാജയമോ ഇല്ലാതെ” അവൻ തന്റെ ദൈവ കൽപ്പനകൾ അനുസരിക്കേണ്ടതാണ് എന്ന് പൗലോസ് ഉത്ബോധിപ്പിക്കുന്നു.
ഈ കൽപ്പനകൾ നിറവേറ്റാനുള്ള മറ്റൊരു പ്രചോദനം അവന്റെ സൈന്യാധിപനായ ക്രിസ്തുവിന്റെ വരവാണ്. രണ്ടാമത്തെ വരവ് അവനെ വിശ്വസ്തനായിരിക്കാൻ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുകയും നമ്മെയും പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. നമ്മുടെ കർത്താവിന് ഏത് നിമിഷവും വരാൻ കഴിയും, അതിനാൽ നാം തയ്യാറായിരിക്കണം. 1 യോഹന്നാൻ 3: 2-3 ൽ ഇപ്രകാരം പറയുന്നു, "എന്റെ വത്സലരേ, ഇപ്പോള് നാം ദൈവത്തിന്റെ മക്കളാകുന്നു. നാം എന്തായിത്തീരുമെന്ന് ഇതുവരെ വെളിവാക്കപ്പെട്ടിട്ടില്ല. താന് പ്രത്യക്ഷപ്പെടുമ്പോള് നാം, തന്റെ സാദൃശ്യത്തില് ആകുമെന്നും, താന് ആയിരിക്കുന്ന വിധത്തില് തന്നെ, നാം അവനെ കാണുമെന്നും അറിയുന്നു. തന്നെക്കുറിച്ച് ഈ പ്രത്യാശയുള്ളവനെല്ലാം, താന് നിര്മ്മലനായിരിക്കുന്നതു പോലെ, സ്വയം വെടിപ്പാക്കും."
ക്രിസ്തുവിന്റെ വരവിന്റെ പ്രത്യാശ ദൈവത്തിന്റെ കൽപ്പനകൾ നിറവേറ്റുന്നതിൽ അലസതയോ കുറ്റമോ ഇല്ലാതെ ജീവിക്കാൻ നമ്മെ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നുണ്ട്. ദൈവപുരുഷൻ കർത്താവിന്റെ രണ്ടാമത്തേ വരവിനെ തന്റെ കന്മുന്നിൽ കാണുന്നു എന്നപോലെ സൂക്ഷിക്കണം.
▪ദൈവം പരമാധികാരി
ദൈവം ഏക പരമാധികാരിയും രാജാക്കന്മാരുടെ രാജാവും പ്രഭുക്കന്മാരുടെ കർത്താവുമാണെന്ന് പ പൗലോസ് പറഞ്ഞു (വാക്യം 15). “പരമാധികാരി” എന്നത് “ഭരണാധികാരി” എന്നും വിവർത്തനം ചെയ്യാനാകും. വേദശാസ്ത്ര അധ്യാപകൻ മാക് ആർതറിന്റെ അഭിപ്രായങ്ങൾ ഇവിടെ സഹായകരമാണ്: "ഡുനാസ്റ്റസ് (പരമാധികാരി) എന്നത് ഒരു കൂട്ടം വാക്കുകളിൽ നിന്നാണ് ഉണ്ടായത്, അതിന്റെ അടിസ്ഥാന അർത്ഥം “ശക്തി” എന്നാണ്. ഈ നാമവിശേഷണ പദം കാണിക്കുന്നത് ദൈവത്തെ ഭരിക്കാനുള്ള ശക്തി അവനിൽ മാത്രം അന്തർലീനമാണെന്നും ഒരു ബാഹ്യ ഉറവിടത്തിൽ നിന്ന് നിയുക്തമാക്കിയിട്ടില്ലെന്നുമാണ്. ദൈവം തികച്ചും പരമാധികാരിയാണ്, സർവ്വശക്തനായി എല്ലായിടത്തും എല്ലാം ഭരിക്കുന്നു. അവന് എതിരാളികളില്ല, തീർച്ചയായും അവൻ സൃഷ്ടിച്ച, സ്വർഗത്തിൽ നിന്ന് പുറത്താക്കപ്പെട്ട, നിത്യ നരകശിക്ഷയ്ക്ക് വിധിക്കപ്പെട്ട സാത്താനു പോലും അവന് എതിരെ നിൽക്കുവാൻ പറ്റുകില്ല."
ദൈവത്തിന്റെ സമ്പൂർണ്ണ ഭരണം “രാജാക്കന്മാരുടെ രാജാവും പ്രഭുക്കന്മാരുടെ നാഥനും” എന്ന തലക്കെട്ടിലൂടെ വർദ്ധിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു. ചക്രവർത്തി ആരാധന എന്നത് അക്കാലത്തു റോമാ സാമ്രാജ്യത്തിൽ സാധാരണവും കല്പ്പന മൂലം നിർദേശിക്കപ്പെട്ടതുമായതിനാൽ തിമൊഥെയൊസിനും എഫെസ്യർക്കും ഇതു ഒരു പ്രധാനമായ ഉപദേശം ആയിരുന്നു. ദൈവം എല്ലാ രാജാക്കന്മാർക്കും മീതെ ഉള്ളവനും, ആരാധിക്കപ്പെടേണ്ട ഏക പരമാധികാരിയും ആകുന്നു.
എല്ലാ തിരുവെഴുത്തുകളിലും ഏറ്റവും ആശ്വാസകരമായ ഉപദേശമാണ് ദൈവത്തിന്റെ പരമാധികാരം. ദൈവത്തിന്റെ പരമാധികാരശക്തി കൂടാതെ പ്രപഞ്ചത്തിൽ പ്രകൃതിദുരന്തങ്ങളോ മനുഷ്യരുടെ തീരുമാനങ്ങളോ, പിശാചിന്റെ പ്രവൃത്തികളോ, ആകസ്മിക സംഭവങ്ങളോ തുടങ്ങി ഒന്നും തന്നെ സംഭവിക്കുന്നില്ല. ഇനിപ്പറയുന്ന വാക്യങ്ങൾ പരിഗണിക്കുക:
(ആമോസ് 3:6) നഗരത്തില് കാഹളം ഊതുമ്പോള് ജനം ഭയപ്പെടുകയില്ലേ? ദൈവം വരുത്തീട്ടല്ലാതെ നഗരത്തില് അനര്ത്ഥം ഭവിക്കുമോ?
(സദൃശ്യവാക്യങ്ങൾ 16:33) അത്യാഗ്രഹിയുടെ മടിയില് നറുക്കുവീഴുന്നു. അവന്റെ വിധി ദൈവത്തില്നിന്നു വരുന്നു.
(സദൃശ്യവാക്യങ്ങൾ 21:1) രാജാവിന്റെ ഹൃദയം ദൈവതൃക്കരത്താല് നിയന്ത്രിക്കുന്ന നീര്ച്ചാലു പോലെയാകുന്നു. തനിക്കിഷ്ടമുള്ളിടത്തേക്ക് അതിനെ തിരിച്ചു വിടുന്നു.
(എഫെസ്യർ 1:10)
തന്റെ തിരുഹിതത്തിന്റെ നിര്ണ്ണയമനുസരിച്ച് സര്വ്വവും പ്രവര്ത്തിക്കുന്നവന്,
(റോമർ 8:31, 33)
31 ദൈവം നമുക്ക് അനുകൂലമെങ്കില് പ്രതികൂലം ആര്?
33 ദൈവത്തിന്റെ തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടവരോട് ആര് എതിര്ക്കും?
കൊലൊസ്സ്യർ 1:17 അദ്ദേഹം സകലത്തിലും മുമ്പേയുള്ളവനാകുന്നു. സര്വ്വവും അദ്ദേഹം മൂലം നില നില്ക്കുന്നു.
ദൈവം എല്ലാം നിയന്ത്രിക്കുന്നു. അവൻ ഹൃദയങ്ങളെ കഠിനമാക്കുകയും മയപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യുന്നു. ഇയ്യോബിന്റെ കഥയിൽ കാണുന്നതുപോലെ അവൻ തന്റെ ദാസനെ പരീക്ഷിക്കുന്നതിനായി പിശാചിനെ അനുവദിയ്ക്കുന്നു. ഇതൊരു നിഗൂതയാണ്, എന്നാൽ ഇത് ദൈവത്തിന്റെ പുരുഷനോ സ്ത്രീക്കോ വലിയ ആശ്വാസം നൽകുന്ന ഒരു ദൈവരഹസ്യമാണ്. ദൈവത്തിന്റെ പൂർണമായ നിയന്ത്രണത്തിലാണെങ്കിൽ, നമുക്ക് വലിയ സമാധാനമുണ്ടാകാം, കാരണം മോശം കാര്യങ്ങൾ പോലും നമ്മുടെ നന്മയ്ക്കായി പ്രവർത്തിക്കുന്നു (റോമ 8:28). മറുവശത്ത്, ദൈവത്തിന് പൂർണ നിയന്ത്രണമില്ല എന്ന് വരുകിൽ പിന്നെ എന്തിനാണ് നാം പ്രാർത്ഥിക്കുന്നത്? മനുഷ്യനെയും പിശാചിനെയും പ്രകൃതിയെയും ദൈവം നിയന്ത്രിക്കുന്നില്ലെങ്കിൽ പിന്നെ നാം എന്തിന് പ്രാർത്ഥിക്കണം? പൂർണ്ണമായും നാം ദൈവനിയന്ത്രനത്തിനു അനുരൂപമാക്കുവാൻ പ്രയത്നിക്കണം.
ദൈവത്തിന്റെ പരമാധികാരം നിമിത്തം ദുരുപദേഷ്ടാക്കന്മാർ , ചക്രവർത്തിയുടെ പീഡനങ്ങൾ, നിസ്സംഗരായ സഭാംഗങ്ങൾ എന്നിവയുടെ ഇടയിൽ വിശ്വസ്തതയോടെ സേവിക്കുന്നതിൽ തിമോത്തിയോസിനു കർത്താവ് ആശ്വാസം കൊടുക്കും.അവൻ ദൈവത്തിന്റെ മഹത്വത്തിനും സഭയിലെ ജനത്തിന്റെ നന്മയ്ക്കും വേണ്ടി എല്ലാം പ്രവർത്തിക്കണം എന്ന് പൗലോസ് എഴുതിയിരിക്കുന്നു.
▪ദൈവം നിത്യൻ
“നിത്യത ദൈവത്തിനു മാത്രമേയുള്ളൂ” (വാക്യം 16). “നിത്യത” എന്ന വാക്കിന്റെ അർത്ഥം “മരണത്തിൽ നിന്ന് മുക്തൻ” എന്നാണ്. മാലാഖമാർ ഒരിക്കലും മരിക്കില്ലെന്നും മനുഷ്യർ നിത്യതയിൽ നിലനിൽക്കുവാൻ കഴിയും എന്നതും സത്യമാണ്. എന്നിരുന്നാലും, മാലാഖമാരും മനുഷ്യർക്കും അമർത്യത ലഭിക്കുന്നത് ദൈവത്തിൽ നിന്നാണ്. ദൈവം എല്ലായ്പ്പോഴും ഉണ്ടായിരുന്നു, എല്ലായ്പ്പോഴും നിലനിൽക്കും. “അപ്പോസ്തലൻ വീണ്ടും ചക്രവർത്തി ആരാധനയെ എതിർക്കുന്നു. ചക്രവർത്തിമാരെ അമർത്യരാണെന്ന് റോമാക്കാർ സങ്കൽപ്പിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിലും, അമർത്യത ദൈവത്തിനു മാത്രമേയുള്ളൂവെന്ന് പൗലോസ് ഊന്നിപ്പറയുന്നു.
▪ദൈവം പരിശുദ്ധൻ
“സമീപിക്കാനാവാത്ത ഒരു വെളിച്ചത്തിൽ” ദൈവം വസിക്കുന്നുവെന്ന് പൗലോസ് പറയുന്നു (വാക്യം 16). ഇത് ദൈവത്തിൽ അന്തർലീനമായ അവന്റെ മഹത്വത്തെയും പരിശുദ്ധിയെയും സൂചിപ്പിക്കുന്നു.കൂടാരപ്പെരുന്നാൾ കാലം തന്റെ രൂപാന്തരീകരണ സമയത്ത്, യേശു പർവതത്തിൽ തന്റെ മഹത്വം ശിഷ്യന്മാർക്ക് വെളിപ്പെടുത്തിയപ്പോൾ - അവന്റെ മുഖം സൂര്യനെപ്പോലെ തിളങ്ങി (മത്താ 17: 2). ക്രിസ്തുവിലൂടെയുള്ള ദൈവകൃപ കൂടാതെ, മനുഷ്യന് ദൈവത്തെ സമീപിക്കാൻ കഴിയില്ല. എബ്രായർ 12:14 പറയുന്നു, “ യാതൊന്നു കൂടാതെ ആര്ക്കും ദൈവത്തെ കാണുവാന് സാദ്ധ്യമല്ലാത്ത ആ വിശുദ്ധിയുടെയും പിന്നാലെ ഓടിയെത്തുവിന്."
ദൈവപുരുഷനെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം ഒരു വലിയ പ്രചോദനം ദൈവത്തിന്റെ പരിശുദ്ധിയാണ്. അവനെപ്പോലെ ആരുമില്ല, പാപികളായ ആളുകൾക്ക് അനുതപിച്ചു ശുദ്ധീകരണം പ്രാപിക്കാതെ അവനെ ഉൾക്കൊള്ളാൻ കഴിയില്ല. എബ്രായർ 13: 6 പ്രഖ്യാപിക്കുന്നു, " എബ്രായർ 13:6 എന്റെ കര്ത്താവ് എന്റെ സഹായകന്; ഞാന് ഭയപ്പെടുകയില്ല; മനുഷ്യന് എന്നോട് എന്തു ചെയ്യാന് (കഴിയും) എന്ന് ധൈര്യപൂര്വ്വം നമുക്ക് പറയാം."
▪ദൈവം അദൃശ്യൻ
പൗലോസ് പറയുന്നു, “മനുഷ്യരിലാരും തന്നെ കണ്ടിട്ടില്ലാത്തവനും, തന്നെക്കാണാൻ സാദ്ധ്യമല്ലാത്തവനുമായ ദൈവം ” (വാക്യം 16). മനുഷ്യന് ദൈവത്തിന്റെ മഹത്വം പൂർണ്ണമായി കാണാൻ കഴിയില്ല, അതിനാലാണ് ദൈവപ്രത്യക്ഷതകളിലൂടെ (Theophony) താൻ സ്വയം വെളിപ്പെടുത്തിയത്. ദൈവത്തിന്റെ താൽക്കാലിക രൂപങ്ങൾ മനുഷ്യന്റെ ഇന്ദ്രിയങ്ങളിലൂടെ മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിയും. യോഹന്നാൻ 6:46 പറയുന്നു, "പിതാവിനെ ആരും കണ്ടിട്ടില്ല. എന്നാല് ദൈവത്തില് നിന്നും ഉള്ളവന് ആരോ അവനാണ് പിതാവിനെ കാണുന്നത്." ദൈവത്തിന്റെ മനുഷ്യൻ പിതാവിനെ കണ്ടിട്ടുള്ളതെല്ലാം ക്രിസ്തുവിലൂടെയാണ്. ആത്യന്തികമായി അവൻ യേശുക്രിസ്തുവെന്ന തന്റെ പുത്രനിലൂടെ തന്നെ സ്വയം വെളിപ്പെടുത്തി.
ദൈവത്തിന്റെ ഈ തികഞ്ഞ സ്വഭാവവിശേഷങ്ങളെല്ലാം പരിഗണിച്ചുകൊണ്ട് പൗലോസ് ദൈവസ്തുതിയിൽ ഔന്നത്യപെടുകയാണ് ചെയ്യുന്നത്. അദ്ദേഹം പറയുന്നു, “ ദൈവത്തിനു എന്നന്നേയ്ക്കും ബഹുമാനവും അധികാരവും ഉണ്ടായിരിക്കട്ടെ. ആമേൻ” (വാക്യം 16).
ദൈവത്തെയും അവന്റെ സ്വഭാവത്തെയും അറിയുന്നതിന് ദൈവത്തിന്റെ മനുഷ്യൻ പ്രധാന്യം കൊടുക്കേണ്ടത് എന്തുകൊണ്ട്? സ്റ്റീവ് കോൾ പങ്കിട്ടതുപോലെ, ദൈവത്തിന്റെ മഹത്വം പ്രസംഗിക്കുന്നതിനെക്കുറിച്ചുള്ള സുവിശേഷകൻ ജോൺ പൈപ്പറിന്റെ കഥയിലും ഒരു മികച്ച ഉദാഹരണം ഞാൻ കാണുന്നു:
സുവിശേഷകാനായ ജോൺ പൈപ്പർ, യെശയ്യാവിന്റെ ദർശനത്തിൽ (യെശ. 6) വെളിപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നതുപോലെ ദൈവത്തിന്റെ മഹത്വത്തെക്കുറിച്ച് അവന്റെ വിശുദ്ധിയെയും പ്രതാപത്തെയും കുറിച്ച് ഒരു ഞായറാഴ്ച പ്രസംഗിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചപ്പോളുണ്ടായ ചില അനുഭവങ്ങൾ എഴുതുന്നു. സാധാരണഗതിയിൽ, പൈപ്പർ തന്റെ ഇടവകയിൽ അത്തരം സത്യങ്ങൾ പ്രയോഗിക്കുന്നതിനായി പ്രഘോഷിക്കുമായിരുന്നു. എന്നാൽ ആ ദിവസം, ദൈവത്തിന്റെ മഹത്വത്തിന് ചിത്രീകരണം ആളുകളുടെ ആവശ്യങ്ങൾ നിറവേറ്റുമോ എന്ന് പരിശോധിക്കാൻ അദ്ദേഹത്തെ പ്രേരിപ്പിച്ചു.
എന്നാൽ ഈ പ്രസംഗത്തിനു തയ്യാറെടുക്കുന്ന അയാൾക്ക് അറിവില്ലാത്ത ഒരു കാര്യം ഇടവകയിൽ ആ ഞായറാഴ്ചയ്ക്ക് വളരെ മുമ്പുതന്നെ നടന്നിരുന്നു. തന്റെ പള്ളിയിലെ ഒരു കുടുംബത്തിലെ മാതാപിതാക്കൾ, അവരുടെ കുട്ടിയെ ഒരു അടുത്ത ബന്ധു ലൈംഗികമായി പീഡിപ്പിക്കുന്നതായി കണ്ടെത്തിയിരുന്നു. പൈപ്പർ പ്രസംഗിക്കുമ്പോൾ, ഞായറാഴ്ച ഈ കുടുംബം അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ സന്ദേശത്തിന് കീഴിൽ അവർ ഇരുന്നു. പൈപ്പർ പ്രസംഗിച്ചു പറഞ്ഞു, " സുവിശേഷകരായ ഞങ്ങളോട് എത്ര പേര് ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടെന്ന് ഞാൻ അത്ഭുതപ്പെടുന്നു:‘ റെവറന്റ് പൈപ്പർ, നിങ്ങളുടെ ആളുകൾ വേദനിക്കുന്നത് നിങ്ങൾക്ക് കാണാൻ കഴിയുന്നില്ലേ? നിങ്ങൾക്ക് ആകാശത്ത് നിന്ന് ശക്തി ഇറക്കി പ്രായോഗിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ലേ? ഞായറാഴ്ച നിങ്ങളുടെ മുന്നിൽ ഏതുതരം ആളുകൾ ഇരിക്കുമെന്ന് നിങ്ങൾക്ക് മനസ്സിലാകുന്നില്ലേ? ’
ഏതാനും ആഴ്ചകൾക്കുശേഷം അദ്ദേഹം സംഭവം അറിഞ്ഞു. ഒരു ഞായറാഴ്ച ശുശ്രൂഷയ്ക്ക് ശേഷം കുടുംബനാഥൻ അദ്ദേഹത്തെ മാറ്റി നിർത്തി പറഞ്ഞു , “റെവറന്റ് ജോൺ പൈപ്പർ, ഇത് ഞങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിലെ ഏറ്റവും പ്രയാസകരമായ മാസങ്ങളാണ്. പക്ഷെ ഞങ്ങൾ എങ്ങനെയാണ് പിടിച്ചു നിന്നതെന്നു നിങ്ങൾക്കറിയാമോ? ജനുവരി ആദ്യ വാരം നിങ്ങൾ എനിക്ക് നൽകിയ ദൈവത്തിന്റെ വിശുദ്ധിയുടെ മഹത്വത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ദർശനമാണ് ഞങ്ങളുടെ കുടുംബത്തിനു നിൽക്കാൻ കഴിയുന്ന പാറയാണ് ദൈവം എന്ന് മനസ്സിലാക്കി തന്നത്. "
വിശുദ്ധ പൗലോസ് ശ്ശ്ളീഹാ, തിമോത്തിയോസിനെ ദൈവത്തിന്റെ മഹത്വത്തിലേക്ക് വിളിക്കുകയും, അതിനു വേണ്ടി പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ, നാമും ഈ അറിവ് ഉപയോഗിച്ച് നമ്മളെ തന്നെയും തുടർന്നു മറ്റുള്ളവരെയും പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുകയും ഈ സ്വഭാവഗുണങ്ങളിലേക്കു വിളിക്കുകയും വേണം. നാം ദൈവത്തെ എത്രത്തോളം അറിയുന്നുവോ അത്രത്തോളം നാം അവനോട് വിശ്വസ്തരായിരിക്കും.
നമുക്ക് ധ്യാനിക്കാം! ഞാൻ ദൈവത്തെക്കുറിച്ചുള്ള അറിവിൽ വളരുകയാണോ? ഈ അറിവിൽ വളരാൻ ഞാൻ മറ്റുള്ളവരെ സഹായിക്കുന്നുണ്ടോ? ഇത് അപ്രായോഗികമോ വിവേകശൂന്യമോ അല്ല - നാം മറ്റുള്ളവർക്ക് വാഗ്ദാനം ചെയ്യാൻ കഴിയുന്ന ഏറ്റവും പ്രായോഗികവും ഫലപ്രദവുമായ കാര്യമാണിത്.നമ്മുടെ ദൈവം വലിയവനും പരമാധികാരിയും നമ്മെ നിയന്ത്രിക്കുന്നവനുമാണ്.
വിശ്വാസികൾ ദൈവത്തെയും അവന്റെ സ്വഭാവങ്ങളെയും അറിയേണ്ടത് പ്രധാനമായിരിക്കുന്നത് എന്തുകൊണ്ട് എന്ന് ധ്യാനിക്കാം. ദൈവത്തിന്റെ ഏത് സ്വഭാവമാണ് എന്നെ സംബന്ധിച്ച് കൂടുതൽ വേറിട്ടു നിൽക്കുന്നത്, എന്തുകൊണ്ട് എന്ന് ധ്യാനിക്കാം. ദൈവത്തിന്റെ സവിശേഷതകളെക്കുറിച്ച് കൂടുതലറിയാൻ ഒരു വ്യക്തിക്ക് എന്ത് ഉറവിടങ്ങളാണ് നമുക്ക് ശുപാർശ ചെയ്യുവാൻ കഴിയുന്നത് എന്ന് ധ്യാനിക്കാം.
*ഉപസംഹാരം*
1 തീമോത്തിയോസ് 6: 11-16 ഭാഗത്തിൽ, പൗലോസ് വ്യാജ ഉപദേഷ്ടാക്കളെ, അതായത്, ഈ ലോകത്തിലെ മനുഷ്യരെ തിമോത്തിയോസ്സ് എന്ന ദൈവപുരുഷനുമായി താരതമ്യം ചെയ്യുന്നു. അതിൽ നിന്ന്, ദൈവവിശ്വാസത്തിൽ പക്വതയുള്ള ഒരു പുരുഷന്റെയോ സ്ത്രീയുടെയോ സവിശേഷതകൾ നാം പഠിക്കുന്നു.
🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸
സുവിശേഷകനായ ഗ്രിഗറി ബ്രൗണിന്റെ രചനകളെ ആസ്പദമാക്കി എഴുതിയ ലേഖനം.
No comments