*ദൈവത്തിന്റെ സമൃദ്ധമായ കൃപയുടെ അടയാളങ്ങൾ (1 തിമോത്തി 1: 12-17)*
(ബാർ യൂഹാനോൻ റമ്പാൻ, പിറമാടം ദയറാ)
*PART - 2*
*C) ദൈവത്തിന്റെ അളവറ്റ കൃപ നമ്മുടെ ഹൃദയങ്ങളെ വ്യത്യാസപെടുത്തുന്നു*
കൃപയുടെ ഉപമ സൂര്യനെപ്പോലെയാണെന്നതിനെക്കുറിച്ചുള്ള നിങ്ങളുടെ ചിന്തകൾ എന്തൊക്കെയാണ് - അത് ചിലരെ മയപ്പെടുത്തുകയും മറ്റുള്ളവരെ കഠിനമാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഈ യാഥാർത്ഥ്യം വിശ്വാസികളെ എങ്ങനെ ബാധിക്കണം?
1 തിമൊഥെയൊസ് 1:14 നമ്മുടെ കര്‍ത്താവിന്‍റെ കൃപയും, യേശു മ്ശീഹായിലുള്ള സ്നേഹവും വിശ്വാസവും എന്നില്‍ വര്‍ദ്ധിച്ചു.
ദൈവത്തിന്റെ അതിമനോഹരമായ കൃപ പൗലോസിനെ വിളിക്കുകയും സജ്ജമാക്കുകയും ക്ഷമിക്കുകയും മാത്രമല്ല, അവന്റെ ഹൃദയത്തെ സമൂലമായി മാറ്റിമറിക്കുകയും ചെയ്തു. ദൈവത്തിന്റെ കൃപയിൽ നിന്ന് ലഭിച്ച മറ്റ് രണ്ട് അനുഗ്രഹങ്ങളെക്കുറിച്ച് അദ്ദേഹം പരാമർശിക്കുന്നു: വിശ്വാസവും സ്നേഹവും. എല്ലാ വിശ്വാസികൾക്കും ഇത് ബാധകമാണ്.
അപോസ്തോലനായ പൗലോസും എല്ലാ വിശ്വാസികളും അവരവരുടെ രക്ഷയിൽ വിശ്വാസവും സ്നേഹവും സ്വീകരിച്ചത് എപ്രകാരം ആണ്?
*1. രക്ഷയിൽ, സഭയുടെ മേൽ ദൈവം വിശ്വാസത്തെ ദാനം നൽകുന്നു.*
എഫെസ്യർ 2:7b -9 ൽ പറയുന്നത് പ്രകാരം ; "വിശ്വാസം മൂലം തന്റെ കൃപയാല്‍ ആകുന്നു നാം രക്ഷിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്.
അത് നിങ്ങളാല്‍ ഉണ്ടായതല്ല; പിന്നെയോ ദൈവത്തിന്റെ ദാനമാകുന്നു. ആരും പ്രശംസിക്കാതിരിക്കേണ്ടതിന്, അത് പ്രവൃത്തികളാല്‍ ഉണ്ടായതുമല്ല." തനിക്ക് ലഭിച്ച രക്ഷാകരമായ വിശ്വാസം പൗലോസ് ശ്ശ്ളീഹാ പരിഗണിച്ചപ്പോൾ, അത് ദൈവത്തിൽ നിന്നുള്ള ഒരു സമ്മാനമാണെന്ന് അവനു മനസ്സിലായി. ക്രിസ്തുവിനെ കർത്താവും രക്ഷകനുമായി അംഗീകരിക്കാൻ ശ്ലീഹായെ പ്രേരിപ്പിച്ചതു അവന്റെ ബുദ്ധിപരമായും ആത്മീയമായുമുള്ള പ്രത്യേകതകളൊന്നുമായിരുന്നില്ല; മറിച്ച് അത് കൃപയായിരുന്നു. ദൈവത്തിന്റെ അതിമനോഹരമായ കൃപ അവന്റെ അന്ധമായ കണ്ണുകൾ തുറക്കുന്നതിലൂടെ ക്രിസ്തുവിന്റെ സൗന്ദര്യം കാണാൻ അവനെ പ്രാപ്തനാക്കി.
ഇത് നമ്മിൽ ഓരോരുത്തർക്കും ബാധകമാണ്. 1 കൊരിന്ത്യർ 2:14 പറയുന്നു, “ എന്നാല്‍ ലൌകിക മനുഷ്യന്‍ ആത്മിക കാര്യങ്ങള്‍ സ്വീകരിക്കുന്നില്ല. എന്തെന്നാല്‍ അവ അവന് ഭോഷത്വമാകുന്നു. അവ ആത്മാവാലത്രേ വിവേചിക്കപ്പെടുന്നത് എന്നതിനാല്‍ അവന് ഗ്രഹിപ്പാന്‍ കഴിയുകയില്ല." രക്ഷയ്‌ക്ക് മുമ്പ്, നാമെല്ലാവരും അവിശ്വാസികളായിരുന്നു, ഒരു കാലത്ത് നാം സ്വർഗ്ഗീയ യാഥാർത്ഥ്യങ്ങളെ കുറിച്ച് അന്ധരായിരുന്നു, എന്നിരുന്നാലും, ദൈവം തന്റെ കൃപയാൽ നമ്മെ നേടുവാനും, പാപഉറക്കത്തിൽ നിന്നും ഉണർത്തുവാനും തന്റെ പരിശുദ്ധാത്മാവിനെ
അയച്ചു, അങ്ങനെ നമുക്ക് ക്രിസ്തുവിനെ അറിയുവാനും വിശ്വസിക്കുവാനും കഴിഞ്ഞു. ദൈവം നമ്മിൽ വിശ്വാസം അർപ്പിച്ചു, എന്നാൽ രക്ഷയ്ക്കുള്ള വിശ്വാസം മാത്രമല്ല, അനുദിനം അവനെ അനുഗമിക്കാനുള്ള വിശ്വാസം കൂടി ആണ് കൃപയാൽ നമുക്ക് നൽകിയത്.
നിങ്ങൾ വിശ്വാസത്താലാണോ ജീവിക്കുന്നത്? നിങ്ങളുടെ കർത്താവും രക്ഷകനുമായി ക്രിസ്തുവിനെ വിശ്വസിക്കാൻ ദൈവത്തിന്റെ അതിരുകടന്ന കൃപ നിങ്ങളെ ആകർഷിച്ചിട്ടുണ്ടോ? ദിവസവും ദൈവത്തെ വിശ്വസിക്കാൻ കൃപ നിങ്ങളെ കൂടുതൽ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നുണ്ടോ? ദൈവത്തിന്റെ കൃപ ഇതാണ്; അത് നീതിമാന്മാരെ വിശ്വാസത്താൽ ജീവിക്കാൻ പ്രാപ്തരാക്കുന്നു (എബ്രാ 10:38).
*2. രക്ഷയിൽ, സഭയുടെ മേൽ ദൈവം സ്നേഹത്തെ ദാനം നൽകുന്നു.*
റോമർ 5: 5 പറയുന്നു, ദൈവസ്നേഹം പരിശുദ്ധാത്മാവിനാൽ നമ്മുടെ ഹൃദയങ്ങളിൽ പകർന്നിരിക്കുന്നു. ദൈവത്തോടും അവന്റെ വചനത്തോടും മറ്റുള്ളവരോടും ഉള്ള നമ്മുടെ വാത്സല്യം പോലും എല്ലാം ദൈവത്തിൽ നിന്നാണ്. രക്ഷയ്‌ക്ക് മുമ്പ്, പൗലോസ് ക്രിസ്തുവിനെയും സഭയെയും വെറുത്തു, വാസ്തവത്തിൽ അവൻ സഭയെ ഉപദ്രവിക്കുകയും വിശ്വാസികളെ കൊലപ്പെടുത്തിയവരുടെ സഹായി ആവുകയും ചെയ്തു. എന്നിരുന്നാലും, ദൈവത്തിന്റെ അതിമനോഹരമായ കൃപ പൗലോസിന് ദൈവം പകർന്നപ്പോൾ, അവൻ രക്ഷപ്രാപിക്കുവാനായി വീണ്ടും ജനനത്തിന്റെ വിശുദ്ധ സ്നാനം ഏൽക്കുകയും ക്രിസ്തുവിനെയും സഭയെയും സ്നേഹിക്കാൻ അവൻ പ്രാപ്തനാക്കപ്പെടുകയും ചെയ്തു. ക്രിസ്തുവിനെ വെറുക്കുന്നവൻ ഇപ്പോൾ ക്രിസ്തുവിനെ സ്നേഹിക്കുകയും തനിക്കുള്ളതെല്ലാത്തിനെയും ക്രിസ്തുവുമായി താരതമ്യപ്പെടുത്തുമ്പോൾ ഒന്നും ഉള്ളവനായി താൻ കണക്കാക്കുകയും ചെയ്തില്ല (ഫിലി 3: 7). ക്രിസ്ത്യാനികളെ വെറുക്കുന്നവൻ ഇപ്പോൾ ക്രിസ്ത്യാനികളെ സ്നേഹിക്കുന്നു. വിജാതീയരെ പുച്ഛിച്ചവൻ ഇപ്പോൾ വിജാതീയരോടു സുവിശേഷം പ്രസംഗിക്കാൻ തന്റെ ജീവിതം സമർപ്പിച്ചു. സ്ത്രീകളെ അപകീർത്തിപ്പെടുത്തിയവൻ ഇപ്പോൾ സ്ത്രീകളുടെ വിമോചകനായി.
എല്ലാ യഥാർത്ഥ വിശ്വാസികൾക്കും ഇത് ബാധകമാണ്. നാം ദൈവത്തെയും മറ്റുള്ളവരെയും സ്നേഹിക്കുന്നില്ലെങ്കിൽ, നമുക്ക് ദൈവത്തിന്റെ അതിമനോഹരമായ കൃപ ലഭിച്ചിട്ടില്ല, അതിനാൽ അവർ രക്ഷിക്കപ്പെടുന്നില്ല. 1 യോഹന്നാൻ 3: 14-17 പറയുന്നു; "നാം നമ്മുടെ സഹോദരന്മാരെ സ്നേഹിക്കുന്നത് മൂലം മരണത്തില്‍ നിന്നും, ജീവനിലേക്കു മാറിയിരിക്കുന്നു എന്ന് നമുക്കറിയാം. തന്റെ സഹോദരനെ സ്നേഹിക്കാത്തവന്‍ മരണത്തില്‍ സ്ഥിരവാസം ചെയ്യുകയാണ്. സ്വസഹോദരനെ സ്നേഹിക്കാത്തവന്‍ കൊലപാതകനാണ്. അവനില്‍, നിത്യജീവനു വസിപ്പാന്‍ സാദ്ധ്യമല്ല. താന്‍ നമുക്കുവേണ്ടി തന്നെത്തന്നെ നല്‍കിയതില്‍ നിന്നും നമ്മോടുള്ള തന്റെ സ്നേഹം നാം അറിയുന്നു. നാമും നമ്മുടെ സഹോദരര്‍ക്കു വേണ്ടി നമ്മെത്തന്നെ അര്‍പ്പിക്കേണ്ടതാകുന്നു. ഒരുവന്, ലൌകിക സമ്പാദ്യം ഉണ്ടായിരിക്കുകയും, തന്റെ സഹോദരനെ ദുര്‍ഭിക്ഷനായി കാണുകയും, അവനോട് ദയ കാണിക്കാതിരിക്കുകയും ചെയ്താല്‍, അവനില്‍ ദൈവത്തിന്റെ സ്നേഹം എങ്ങനെയുണ്ടാകും?"
ഒരു വിശ്വാസിക്ക് മറ്റ് വിശ്വാസികളോട് ത്യാഗപൂർണമായ സ്നേഹം ഇല്ലെങ്കിൽ, അവർ രക്ഷിക്കപ്പെടുന്നില്ല. യഥാർത്ഥ സ്നേഹം ആളുകൾ പറയുന്ന ഒന്നല്ല, അവർ ചെയ്യുന്ന ഒന്നാണ്. അവർ തങ്ങളുടെ ഭൗതിക സ്വത്തുക്കൾ എങ്ങനെ കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നുവെന്നതിൽ പോലും ഇത് പ്രകടമാണ്. അവർ സ്നേഹിക്കുന്നതിനാൽ അവർ മറ്റുള്ളവർക്കുവേണ്ടി ത്യാഗം ചെയ്യുന്നു (അപോ. പ്രവൃത്തികൾ 2: 44-45). ഈ വിധത്തിൽ സ്നേഹിക്കാൻ ദൈവത്തിന്റെ അതിരറ്റ കൃപ നമ്മിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്നു.
നിങ്ങൾ മറ്റുള്ളവരെ സ്നേഹിക്കുന്നുണ്ടോ? ക്രിസ്തുവിന്റെ ശരീരത്തെ സ്നേഹിക്കാനും സേവിക്കാനും ദൈവത്തിന്റെ അതിമനോഹരമായ കൃപ നിങ്ങളെ ആകർഷിക്കുന്നുണ്ടോ? ദൈവത്തിലുള്ള കൂടുതൽ വിശ്വാസത്തിലേക്ക് ഇത് നിങ്ങളെ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നുണ്ടോ? ദൈവത്തിന്റെ അതിരുകടന്ന കൃപ എല്ലായ്പ്പോഴും വിശ്വാസികളിലുള്ള സ്നേഹവും വിശ്വാസവും പകരുന്നു. ദൈവം അവരുടെ ഹൃദയത്തെ മാറ്റുന്നതുപോലെ സ്നേഹവും വിശ്വാസവും അവരെ അടയാളപ്പെടുത്തുന്നു.
ദൈവത്തെ വിശ്വസിക്കാനും മറ്റുള്ളവരെ കൂടുതൽ സ്നേഹിക്കാനും നിങ്ങളെ പ്രേരിപ്പിക്കുന്ന ദൈവത്തിന്റെ അതിരുകടന്ന കൃപ ഏത് വിധത്തിലാണ് നിങ്ങൾ അനുഭവിച്ചത്? വിശ്വാസത്തിലും സ്നേഹത്തിലും വളർച്ച നേടാൻ ദൈവം നിങ്ങളെ ഏത് വിധത്തിലാണ് വിളിക്കുന്നത്?
*D) ദൈവത്തിന്റെ സമൃദ്ധമായ കൃപ നമ്മളെ ബോധ്യപ്പെടുത്തുകയും വിനയാന്വിതമാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു*
യേശുമ്ശീഹാ പാപികളെ രക്ഷിപ്പാനായി ലോകത്തിലേക്ക് വന്നു എന്നുള്ള വചനം വിശ്വാസ്യവും അംഗീകാരയോഗ്യവുമാകുന്നു. ആ പാപികളില്‍ ഞാന്‍ ഒന്നാമനാകുന്നു. (1 തിമൊഥെയൊസ് 1:15 ). “വചനം വിശ്വാസ്യവും അംഗീകാരയോഗ്യവുമാകുന്നു” എന്ന് പൗലോസ് പറയുമ്പോൾ, ഇതിനർത്ഥം അദ്ദേഹം പ്രത്യേക പ്രാധാന്യമുള്ള ഒരു പ്രസ്താവന നൽകാൻ പോകുന്നു എന്നാണ്. ഇടയലേഖനങ്ങളിൽ അദ്ദേഹം ഈ വാക്യം അഞ്ച് തവണ ഉപയോഗിക്കുന്നുണ്ട്. സഭയിലെ ആദ്യകാല സ്തുതിഗീതത്തിൽ നിന്നോ യഹൂദമതത്തിൽ നിന്നോ എടുക്കപ്പെടുന്ന ഉദ്ധരണികളാണിവയെന്ന് പലരും കരുതുന്നു.
ഈ പ്രസ്താവനയ്ക്കുശേഷം, പൗലോസ് സുവിശേഷത്തിന്റെ ഒരു സംഗ്രഹം ഒറ്റ വാക്യത്തിൽ നൽകുന്നു: “പാപികളെ രക്ഷിക്കാനാണ് ക്രിസ്തുയേശു ലോകത്തിലേക്കു വന്നത്” - ഞാൻ അവരിൽ ഒന്നാമൻ ! ”(v.15). ഏറ്റവും ശ്രദ്ധേയമായ കാര്യം പൗലോസ് തന്നെത്തന്നെ പാപി അല്ലെങ്കിൽ പാപികളിൽ പ്രഥമൻ (കെ‌ജെ‌വി) എന്ന് വിളിക്കുന്നു എന്നുള്ളതാണ്. അദ്ദേഹം ഇത് എന്താണ് ഉദ്ദേശിച്ചത്? അവൻ ശരിക്കും ഏറ്റവും മോശം പാപിയാണോ?
എന്തുകൊണ്ടാണ് പൗലോസ് തന്നെ ഏറ്റവും മോശമായ പാപി എന്ന് വിളിച്ചത്?
ഈ ഗ്രഹത്തിലെ ഏറ്റവും മോശമായ പാപിയല്ല പൗലോസ് എന്ന് വ്യക്തം. ക്രിസ്ത്യാനികളെ ഉപദ്രവിക്കുകയും ക്രിസ്തുവിനെ ദുഷിക്കുകയും ചെയ്തതിനാൽ അവന്റെ പാപങ്ങൾ തീർച്ചയായും കഠിനവും തിന്മയുമായിരുന്നു. ദൈവത്തിന്റെ സമൃദ്ധമായ കൃപ ലഭിച്ചതിലൂടെ ലഭിക്കുന്ന യഥാർത്ഥ ബോധ്യവും വിനയവും അദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രസ്താവന പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നു.
ദൈവത്തെ കണ്ടുമുട്ടാൻ കൃപലഭിച്ച വ്യക്തികളിൽ ഇത് സാധാരണമാണ്. യെശയ്യാവു 6: 5-ൽ യെശയ്യാവ് ദൈവത്തെ കണ്ടപ്പോൾ, “എനിക്ക് കഷ്ടം! എനിക്ക് അശുദ്ധമായ അധരങ്ങളുണ്ട്, അശുദ്ധമായ അധരങ്ങളുള്ള ഒരു ജനതയിൽ നിന്നാണ് ഞാൻ വരുന്നത് ”. അതുപോലെ, ക്രിസ്തുവിനെ കർത്താവായി തിരിച്ചറിഞ്ഞപ്പോൾ, പത്രോസ് വിളിച്ചുപറഞ്ഞു, “കർത്താവേ, എന്നെ വിട്ടുപോകൂ, ഞാൻ പാപിയായ മനുഷ്യനാണ്!” (ലൂക്കാ 5: 8). ദൈവത്തിന്റെ സമൃദ്ധമായ കൃപ അതിന്റെ സ്വീകർത്താവിൽ പാപത്തെയും വിനയത്തെയും കുറിച്ചുള്ള യഥാർത്ഥ ബോധ്യം സൃഷ്ടിക്കുന്നു.
ഒരു പുതിയ വിശ്വാസിയെന്ന നിലയിലല്ല, 25 വർഷത്തിലേറെയായി ദൈവത്തോടൊപ്പം നടന്നതിനു ശേഷമാണ് പൗലോസ് ഈ പ്രസ്താവന നടത്തുന്നത് എന്നത് ശ്രദ്ധേയമാണ്. വില്യം മക്ഡൊണാൾഡ് ഇനിപ്പറയുന്ന വാക്യങ്ങളിൽ ഈ പുരോഗതിയുടെ രൂപരേഖ നൽകുന്നു: 1 കൊരിന്ത്യർ 15: 9-ൽ (A.D 57-ൽ എഴുതിയത്) പൗലോസ് സ്വയം “അപ്പോസ്തലന്മാരിൽ ഏറ്റവും ചെറിയവൻ” എന്ന് സ്വയം വിശേഷിപ്പിച്ചു. തുടർന്ന് എഫെസ്യർ 3: 8 ൽ (A.D 60 ൽ എഴുതിയത്), അവൻ തന്നെത്തന്നെ “എല്ലാ വിശുദ്ധന്മാരിലും കുറവാണ്” എന്ന് സ്വയം വിശേഷിപ്പിച്ചു. ഏതാനും വർഷങ്ങൾക്കുശേഷം എഴുതിയ 1 തിമൊഥെയൊസ് 1: 15-ൽ, അവൻ തന്നെത്തന്നെ പാപികളുടെ തലവൻ എന്നു വിളിക്കുന്നു. ക്രിസ്തീയ വിനയാന്വിത്വത്തിൽ പൗലോസിന്റെ പുരോഗതിയുടെ ഒരു രൂപരേഖ ഇവിടെയുണ്ട്.
ദൈവത്തോടൊപ്പം നടക്കുകയും അവന്റെ കൃപ അനുഭവിക്കുകയും ചെയ്യുന്നതിലൂടെ, നമ്മുടെ അയോഗ്യതയെയും പാപത്തെയും കുറിച്ച് ആത്മാവ് നിരന്തരം നമ്മെ ബോധവാന്മാരാക്കുന്നു, അതിനാൽ നമ്മിൽ താഴ്‌മ സൃഷ്ടിക്കപ്പെടുന്നു. അലക്സാണ്ടർ മക്ലാരൻ, സി.എസ്. ലൂയിസ് എന്നിവരുടെ ഉദ്ധരണികളിൽ നിന്നും സുവിശേഷകനായ സ്റ്റീവൻ കോൾ ചൂണ്ടിക്കാട്ടുന്നത് ; അലക്സാണ്ടർ മക്ലാരൻ പറഞ്ഞു, “അപൂർണ്ണതയുടെ വർദ്ധിച്ചുവരുന്ന ബോധമാണ് വളർന്നുവരുന്ന പരിപൂർണ്ണതയുടെ അടയാളം .... നിങ്ങൾ ക്രിസ്തുവിനെപ്പോലെയായി തുടങ്ങുമ്പോൾ അവനോടുള്ള നിങ്ങളുടെ വൈരുദ്ധ്യങ്ങൾ നിങ്ങൾ കണ്ടെത്തും.” സി. എസ്. ലൂയിസ് എഴുതി, “ഒരു മനുഷ്യൻ സുഖം പ്രാപിക്കുമ്പോൾ, അവനിൽ ഇപ്പോഴും നിലനിൽക്കുന്ന തിന്മ കൂടുതൽ കൂടുതൽ വ്യക്തമായി മനസ്സിലാക്കുന്നു. ഒരു മനുഷ്യൻ മോശമാകുമ്പോൾ, അവൻ സ്വന്തം മോശമവസ്ഥ വളരെ കുറച്ചു മാത്രം മനസ്സിലാക്കുന്നു.”
നിങ്ങൾ ദൈവത്തിന്റെ അതിമനോഹരമായ കൃപ അനുഭവിക്കുന്നുണ്ടോ? ഇത് ഇരുട്ടിനെ തുറന്നുകാട്ടുന്നതും കാഴ്ചയുടെ വ്യക്തത നൽകുന്നതുമായ ഒരു പ്രകാശം പോലെയാണ്. ഓരോ വിശ്വാസിക്കും ഇത് ബാധകമാണ്. അതുകൊണ്ടാണ് ഏറ്റവും പരിചയസമ്പന്നരായ ചിലപ്പോൾ ഏറ്റവും വിജയകരമായ ക്രിസ്തീയ ജീവിതത്തിന്നുടമകൾ മിക്കപ്പോഴും ഏറ്റവും വിനീതരായവരായി കാണപ്പെടുന്നത്. ദൈവത്തിൽ നിന്ന് വളരെയധികം കൃപ ലഭിച്ച മോശെ ഭൂമിയിലെ ഏറ്റവും “എളിയ” മനുഷ്യനായി കണക്കാക്കപ്പെട്ടു (സംഖ്യ 12: 3).
നമ്മുടെ പാപത്തെക്കുറിച്ചുള്ള അവബോധത്തിൽ ആണോ നാം വളരുന്നത് അതോ പാപത്തോടും ലോകത്തോടും കൂടുതൽ പൊരുത്തപ്പെടുകയാണോനാം ചെയ്യുന്നത്. ദൈവത്തിന്റെ അതിരറ്റ കൃപ നമ്മെ നമ്മുടെ കുറവുകൾ ബോധ്യപ്പെടുത്തുകയും താഴ്‌മ വളരാൻ സഹായിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ബോധ്യവും, വിനയവും കൃപയുടെ അടയാളങ്ങൾ ആകുന്നു.
No comments